- Home >
- Services >
- Access to Knowledge >
- Trend Monitor >
- Domain of Application >
- Trend snippet: Actors and their roles differ per phase in Smart City initiatives
Trends in Security Information
The HSD Trendmonitor is designed to provide access to relevant content on various subjects in the safety and security domain, to identify relevant developments and to connect knowledge and organisations. The safety and security domain encompasses a vast number of subjects. Four relevant taxonomies (type of threat or opportunity, victim, source of threat and domain of application) have been constructed in order to visualize all of these subjects. The taxonomies and related category descriptions have been carefully composed according to other taxonomies, European and international standards and our own expertise.
In order to identify safety and security related trends, relevant reports and HSD news articles are continuously scanned, analysed and classified by hand according to the four taxonomies. This results in a wide array of observations, which we call ‘Trend Snippets’. Multiple Trend Snippets combined can provide insights into safety and security trends. The size of the circles shows the relative weight of the topic, the filters can be used to further select the most relevant content for you. If you have an addition, question or remark, drop us a line at info@securitydelta.nl.
visible on larger screens only
Please expand your browser window.
Or enjoy this interactive application on your desktop or laptop.
Actors and their roles differ per phase in Smart City initiatives
Uit dit onderzoek komt ten eerste naar voren dat maar een beperkt aantal Smart City initiatieven met een veiligheidstoepassing doorsijpelt van innovatie naar operationele implementatie. Verder blijkt dat in de implementatiefase gemiddeld een stuk minder actoren betrokken zijn (gemiddeld 7) dan in de innovatiefase (gemiddeld 13). Daarnaast neemt ook de diversiteit in het typen betrokken actoren af in implementatiefase. In de innovatiefase zijn private partijen, lokale en nationale publieke partijen, non-profit organisaties en kennisinstellingen altijd aanwezig. Echter, in de implementatiefase zijn enkel private partijen en lokale en nationale publieke partijen altijd aanwezig. Figuur 1 geeft het verschil tussen de twee fasen goed weer. Hierin valt ten eerste op dat kennisinstellingen in de implementatiefase niet meer aanwezig zijn. Dit lijkt logisch, aangezien kennisinstellingen vooral nodig zijn voor kennisverlening tijdens het innoveren. Dit betekent echter wel dat het succes van de implementatiefase niet gemonitord wordt door onderzoeksinstellingen. Ten tweede valt op dat burgers in de implementatiefase vrijwel niet meer betrokken zijn, wat kan impliceren dat hun betrokkenheid voornamelijk gebruikt wordt om draagvlak te creëren tijdens het innovatietraject. Ten terde valt op dat m.b.t. private partijen in de innovatiefase voornamelijk grote bedrijven en startups/scaleups betrokken zijn, maar in de implementatiefase voornamelijk grote bedrijven en MKB betrokken zijn.
Naast de veranderingen in de betrokken actoren, vinden er ook veranderingen plaats in de aanwezige rollen. In figuur 2 is dit waarneembaar. In de innovatiefase zijn relatief veel rollen verdeeld over meerdere partijen. In de implementatiefase worden enkel de rollen databeheer, regelgever en gebruiker nog door meerdere partijen ingevuld. Verder valt op dat het gemiddeld aantal productleveranciers van de innovatiefase naar de implementatiefase flink daalt, wat erop duidt dat in de implementatiefase een selectievere keuze wordt gemaakt m.b.t de levering van techniek. Tot slot valt ook op dat de rollen ‘toetsing’ en ‘randvoorwaarden opstellen’ in beiden fasen (vrijwel) niet voorkomen, en dat de rol belangenbehartiger een stuk minder voorkomt in de implementatiefase dan in de innovatiefase. Deze observaties, in combinatie met de eerdere bevinding dat burgers vrijwel niet voorkomen in de implementatiefase, kunnen erop duiden dat de aansluiting tussen de Smart City initiatieven en het grotere maatschappelijke belang op de lange termijn beperkt gewaarborgd wordt.
Met betrekking tot de rolverdeling onder actoren komen de volgende inzichten naar voren. Ten eerste hebben lokale- en nationale publieke partijen (dit zijn voornamelijk gemeenten en de politie) in beide fasen meerdere rollen, verdeeld over afdelingen binnen deze organisaties: regelgever, financier, gebruiker, probleemeigenaar, regiehouder, uitvoerder, facilitator en databeheerder. Private partijen zijn in beide fasen vaak productleverancier, dienstverlener, en gebruiker, maar verliezen in de implementatiefase hun rol als uitvoerder en regiehouder. Non-profit organisaties hebben in de innovatiefase relatief veel rollen, maar zijn in de implementatiefase enkel nog belangenbehartiger. Private partijen en non-profit organisaties lijken dus in de implementatiefase op besluitvorming/strategisch niveau minder betrokken te zijn, aangezien ze geen rol meer spelen als regiehouder en uitvoerder. Deze twee rollen liggen in de implementatiefase dan ook enkel bij publieke partijen. Burgers hebben alleen een rol in de innovatiefase. Ze zijn hierin gebruiker, doelgroep en ze stellen randvoorwaarden op, wat erop duidt dat ze intensiever betrokken worden dan enkel geinformeerd te worden.