The development of a resilient organization

Actielijn 2: Weerbare organisatie De traditionele benadering van informatiebeveiliging, waarbij aan de buitenkant van de organisatie muren werden opgetrokken om het kwaad buiten te houden, is niet meer houdbaar. We moeten ervan uit gaan dat onze digitale muren doordringbaar zijn. Wij zullen dan ook het accent van de veiligheidsmaatregelen verschuiven van het steeds hoger maken van de muren (weerbaarheid) naar de capaciteit veerkrachtig op te kunnen treden. Om te bepalen hoe en waar deze muren aanpassing behoeven, is het noodzakelijk een inschatting te maken van de risico’s die daarbij komen kijken. De actielijnen zes, zeven en acht in deze agenda werken dat thema verder uit. Het signaleren en bestrijden van incidenten is van het grootste belang om passend en voortvarend te handelen wanneer de gemeente geconfronteerd wordt met in- of externe bedreigingen. Het kan betekenen dat we terug moeten vallen op analoge processen. We moeten ons ervan bewust zijn dat we in toenemende mate afhankelijk zijn van (buitenlandse) bedrijven. Samenwerking met ketenpartners en/ of andere gemeenten voor de oprichting van een ‘digitale brandweer’ (inclusief de hiervoor benodigde bevoegdheden) in combinatie met inzet van leveranciers kan soelaas bieden. Het verlaagt die afhankelijkheid en verandert de machtsbalans. GGI veilig en IBD spelen op dit punt een belangrijke rol. Het toegroeien naar een weerbare organisatie vraagt om een daarbij passend budget, zowel bij gemeenten als bij VNG/IBD. Om de verantwoordelijkheid voor informatieveiligheid adequaat te kunnen invullen is het noodzakelijk dat daarvoor gemeentelijk budget wordt gealloceerd. De hoogte van dat budget is afhankelijk van de uitkomst van een gemeentelijke risicoanalyse die bestuurlijk is geaccordeerd. Dit budget moet zichtbaar zijn in de gemeentelijke begroting. Stroppenpot als hulpmiddel De financiële afwikkeling van schade kan moeizaam verlopen. Er is nog weinig inzicht in de risico’s en de bijbehorende schade. Ook verzekeraars zijn terughoudend bij het compenseren van schade ten gevolge van wereldwijde cyberaanvallen omdat deze beschouwd worden als terrorisme en/of een gewapend conflict. Gemeentebesturen zullen met ketenpartners dan ook gezamenlijk afspraken moeten maken over de dekking van onverzekerde schade. Een gezamenlijke ‘stroppenpot’ is een belangrijk hulpmiddel bij het herstel van lokaal vitale processen.